De historie
De Mjojo is in 1967 gebouwd op het eiland Lamu, Kenia, door een Engels echtpaar. Samen met 2 vrienden, oppertimmerman Fundi Musli en de lokale bevolking is zij in 9 maanden gebouwd. Lamu was in die tijd een eiland zonder elektriciteit, alles kwam neer op spierkracht en de belangrijkste gereedschappen: een dissel, de handboor en de Swahilische handzaag. De constructie is volgens een Dhow, een traditioneel Arabisch zeilschip voor het vervoeren van vracht in de rode zee en Indische oceaan. Het bouwen begint met de kielbalk en tijdelijke spanten om de juiste vorm van de romp te bepalen. Vervolgens worden de gangen geplaatst en worden de tijdelijke spanten vervangen door permanente. Oorspronkelijk was gekozen voor het tuigplan van de "bawley's" , Engelse garnalenkotters die beroemd waren om hun manoeuvreerbaarheid onder zeil. Met een telegraafpaal als mast en zonder motor zijn ze vertrokken om via de Seychellen, Kaapstad en Brazilië na 2 jaar aan te komen in Engeland. Hier heeft de Mjojo gevaren voor de 'Ocean Youth Club', een stichting gericht op kinderen kennis te laten maken met de zee. Uiteindelijk is de Mjojo verkocht en via diverse eigenaren in Amsterdam terecht gekomen.
Opvallend zijn de ogen en de borden, de ogen zijn een oud bijgeloof om de weg op zee te vinden, de kleur van de borden en de uitgesneden fleur de ly zijn kenmerkend voor Kenia. Bijzonder is de stuurinrichting een korte helm stok met touwen verbonden aan het stuurwiel dit wordt nu nog steeds gebruikt zelf bij grote dhows. De Mjojo is niet symmetrisch door dat ze in Kenia op het oog is gebouwd. Om de vorm aan de lokale bouwer uit te kunnen leggen is met beton ijzer het lijnen plan uitgelegd op het strand.
